Een van de slechtst gekozen woorden in de Nederlandse taal is wel het woord ‘bananenrepubliek’. Een bananenrepubliek staat voor een mallotig land waar de waanzin regeert. Tanzania is een republiek en er groeien ongelooflijk veel bananen, maar daar houdt elke vergelijking op!
Kruid, groente of fruit?
Een bananenplant of bananenboom is in werkelijkheid een kruid, ’s werelds grootste kruid! De tuinbouwkundige definitie rekent de banaan tot de groenten. Volgens de culinaire definitie is het echter een vrucht, omdat de banaan als nagerecht of als tussendoortje wordt gegeten. Hoe dan ook, feit is dat Tanzania rijk is aan bananen en dat er, met name in de omgeving van Kilimanjaro, heel veel variëteiten zijn. Overal langs de weg worden ze in kraampjes verkocht. Fascinerend is het om de Afrikaanse vrouwen te zien lopen met de enorme trossen op hun hoofd. Het levert een iconisch beeld op. Bananen groeien in tropische landen waar de temperatuur niet onder de 10 graden komt. Het duurt ongeveer zeven maanden voordat een tros bananen geoogst kan worden. Ze groeien in een tros die wel 50 kilo kan wegen. Er zijn ongeveer zoveel soorten als er bij ons sauzen in een snackbar zijn.
Alle soorten en maten
Bij ons in de regio Kilimanjaro vind je vooral de volgende soorten:
Ndizi Kisukari of te wel de Sweet banana. Ze worden als fruit gegeten, zoals wij ook een banaan eten. Het zijn kleine bananen van circa 10 cm groot. Je staat versteld van de hoeveelheid smaak die er aan zit. Veel meer dan aan een Nederlandse banaan.
Dan is er de Ndizi Kimalindi. Wordt ook gewoon als fruit gegeten, maar is groter. Zo’n 15 tot 20 cm.
Heel belangrijk is hier de Ndizi Mshare. Deze banaan wordt in de keuken gebruikt. Vaak voor een soort stew (stoofpot), met vlees. Een beetje vergelijkbaar met zoals wij een aardappel gebruiken. Een traditionele Chaka Dish uit Kilimanjaro. Mensen hier vinden dit heerlijk. Deze bananen worden ook vaak als cadeau gegeven. Zoals wij een fles wijn meebrengen voor een etentje geven ze hier een tros Ndizi Mshare.
Ndizi Ngombe. Hier maken ze bananenbier van. Het wordt gemaakt op de hellingen van de Kilimanjaro en wordt elke morgen naar de stad gebracht om te verkopen. Wie zich aan dit bier waagt, verdient een prijs, want het lijkt in niets op het heldere bier zoals wij dat kennen. Overigens brouwen ze in Tanzania ook heerlijk ‘normaal’ bier, zoals onder andere van het merk Kilimanjaro.
Doe eens gek: maak eens een Tanzaniaanse bananensoep
Als je eens een echt Tanzaniaans gerecht wilt maken en de banaan ook eens op een andere manier wilt gebruiken, begin dan eens met deze soep. Het is niet moeilijk! Dit zijn de ingrediënten: 500 gram mager rundvlees in blokjes, 2 soepbotten, 1,5 liter koud water, plantaardige olie, 5 middelgrote groene bananen of bakbananen, 1 fijngehakte ui, 1 grote tomaat, ontveld en fijngesneden, zout, peper en een eetlepel boter.
En dit is hoe je het maakt: leg het vlees en de botten in een grote pan, doe het water erbij en breng het aan de kook. Laat het 1,5 uur trekken voor een sterke bouillon. Wrijf uw handen in met wat olie om te voorkomen dat het sap van de (bak)bananen uw handen verkleurt. Pel de bananen en snijd ze in dunne plakjes. Zeef de bouillon en doe er de bananen, ui, tomaat, zout en peper bij. Laat dit pruttelen tot alle ingrediënten zacht en gaar zijn. Schep de soepbotten eruit. Maak er met een stamper of een blender een romige soep van. Voeg tot slot de boter toe. Verhit de soep nogmaals (zonder te laten koken) en serveer warm.
Eet smakelijk!
