Cheetah safari Tanzania. Wie op safari gaat, zal zeker wild zien. Veel wild, maar sommige dieren zijn talrijker dan anderen. Zijn zeldzame dieren daarom ook mooier? Dat is moeilijk te zeggen. In het geval van de cheetah echter, hoeven we deze vraag niet te beantwoorden. De cheetah is, zeldzaam of niet, een prachtig en fenomenaal dier. Als je naar de Serengeti gaat, of naar de Ngorongoro krater is het niet zeker dat je er een ziet, maar de kans op een ontmoeting is aanzienlijk.
Terwijl je om je heen kijkt, en geniet van ontelbare antilopen, olifanten, zebra’s, giraffen, gnoe’s en zelfs van leeuwen, speuren je zintuigen naar dat ene wonderschone dier. Naar dat kleine, karakteristieke hoofd boven het hoge gras. Het gevlekte lichaam dat uit duizenden herkenbaar is. En als je haar eenmaal hebt gespot, dan kan het spel van zien en gezien worden beginnen. Hoeveel geduld heb je en hoe dichtbij kun je komen? Blijft de cheetah een stip of kun je straks duidelijk, al of niet door je verrekijker, de twee traansporen zien. De zwarte strepen die vanuit de ooghoeken van de cheetah langs de neus tot aan haar bek lopen.
Cheetah safari Tanzania | zoek de verschillen
Een andere naam voor de cheetah is jachtluipaard. In Tanzania spreken we meestal over de cheetah. Daarnaast heb je het luipaard (in Azië panter genoemd) en de Jaguar. Van deze drie dieren lijken de luipaard en de jaguar het meeste op elkaar. De jaguar echter, komt alleen in midden- en zuid Amerika voor. In Tanzania hebben we dus de cheetah en het luipaard. Beide dieren mogen oppervlakkig op elkaar lijken, de verschillen zijn aanzienlijk.
Het grootste verschil zit ‘m in de lichaamsbouw. De luipaard is veel steviger en gedrongener en is daardoor ook zwaarder. Het lichaam van de cheetah is gemaakt voor pure snelheid. Slank, flexibel en gespierd als een hazewindhond. Met een relatief kleine kop, een krachtige borst, een lange staart en voor een katachtige zeer lange poten. De botten van een cheeta zijn licht en hij heeft een relatief groot hart en grote longen.
Hoe mooi kan je zijn
De cheetah heeft over het algemeen een even simpel als fraai patroon in zijn vacht, bestaande uit een geelbruine onderkleur met kleine, ronde, zwarte stippen. Bijna geheel wit zijn de onderzijde en borst. De cheetah heeft kleine oren en grote, oranje ogen. Het voorhoofd en de wangen hebben zeer kleine zwarte vlekken. Bij luipaarden hebben de vlekken meer de vorm van zwarte rondjes, soms opgebroken tot groepjes van kleinere stippen of streepjes. Verder heeft de cheetah in tegenstelling tot het luipaard twee zwarte strepen die van zijn ooghoeken langs zijn neus tot aan zijn bek lopen. De al eerder genoemde traansporen. Ook de onderlippen zijn zwart. Het gezicht van de cheetah lijkt opgemaakt door een top visagist.
Waar kom je de cheetah tegen?
De cheetah leeft in droge, open savannen en in struikgebieden. Hij kan overal overleven waar voldoende prooidieren zijn en waar het terrein open genoeg is om zijn fabelachtige jachtsnelheid te kunnen ontwikkelen. Hij heeft een voorkeur voor gebieden met schuilplaatsen, vanwaar hij prooien kan besluipen en karkassen kan verstoppen, maar hij kan ook overleven op kale vlakten en hij kwam vroeger zelfs tot diep in de Sahara voor.
Topsprinter op jacht naar voedsel
De cheetah jaagt over het algemeen overdag, meestal vroeg in de morgen of vroeg in de avond. Meestal houden ze eerst de omgeving in de gaten vanaf een verhoogde plek als een rotspartij, een omgevallen boom of een termietenheuvel. De cheetah jaagt voornamelijk op kleine en middelgrote antilopen als de Thomson gazelle en de impala. Het dier besluipt de antilope met zijn kop naar beneden tot hij op ongeveer 20 meter van zijn prooi is, waarna hij het met een korte, zeer snelle sprint probeert te vangen. De cheetah is het snelste landdier ter wereld. Ze zijn in staat om met elke pas drie meter per seconde (oftewel ruim tien kilometer per uur) te versnellen. Dat acceleratievermogen is viermaal zo groot als dat van topsprinter Usain Bolt tijdens zijn wereldrecordrace op de 100 meter sprint. De topsnelheid ligt tegen de 100 km per uur.
Wanneer de gazelles worden aangevallen proberen zij te ontkomen door zijwaartse bewegingen te maken, waardoor de cheetah moet afremmen. Soms lukken de pogingen van de prooi om te ontsnappen, maar de cheeta kan ondanks de hoge snelheden ook goed van richting veranderen dankzij de lange start die hem in balans houdt. Als hij dichtbij genoeg is, slaat de cheeta met zijn voorpoot een van de achterpoten van zijn prooi weg, waardoor die struikelt. Direct probeert de cheeta de prooi te verstikken door zich in de keel vast te bijten. De cheeta kan zich wel twintig minuten lang vastbijten in de keel van een prooidier.
Na de vangst moet hij snel eten, omdat sterkere rovers zoals leeuwen en hyena’s zullen proberen de prooi af te pakken als ze de kans krijgen, maar ook meer reguliere aaseters als gieren en jakhalzen zullen proberen mee te eten. Hij kan tot wel 14 kg per maaltijd eten. Soms zal de cheeta in een boom klimmen, samen met zijn prooi, wat betekent dat hij soms een enorm gewicht omhoog moet zeulen, maar meestal sleept hij zijn prooi naar een schuilplaats in het struikgewas. Op deze manier kan hij veilig eten. Na de jacht moet de cheeta ten minste 40 minuten uitrusten, om op adem te komen en oververhitting te voorkomen.
De jonge cheetah’s
De zwangerschap van een cheetah duurt ongeveer negentig dagen, waarna gemiddeld twee tot vijf welpen worden geboren in een schuilplaats tussen lang gras, in struikgewas of in een verlaten hol. De moeder verplaatst haar jongen regelmatig naar nieuwe schuilplaatsen, zodat roofdieren zoals leeuwen ze niet kunnen vinden. Het komt in de Serengeti namelijk voor dat leeuwen de welpen doodbijten. Het is vooralsnog onbekend waarom leeuwen dit doen. Bij de geboorte zijn de welpen blind en hulpeloos. Na vier tot veertien dagen gaan de ogen open. Na een maand eten ze hun eerste vlees.
Jonge welpen hebben een donkere, bijna zwarte buik en een lichtere, vuilwitte rug, en lange bleke manen over de nek en schouders. Deze manen verdwijnen in het tweede jaar. Binnen een maand of twee heeft een welp een meer volwassen vachtkleur, en zijn de vlekken al verschenen. De welpen blijven één tot twee jaar bij de moeder. Na twee jaar zijn ze geslachtsrijp.
Cheetah’s leven zowel solitair als in paartjes of kleine familiegroepjes. Geregeld blijven twee of drie broers voor een langere tijd bij elkaar nadat ze hun moeder hebben verlaten. Meestal leeft de cheeta echter solitair. Solitaire dieren hebben een woongebied tot wel 1000 km². De cheetah wordt ongeveer zestien jaar oud.
Een beetje geluk
Wie op safari een cheetah van dichtbij ziet, mag van geluk spreken. Dat komt zeker niet iedere dag voor. Aan de andere kant is de kans ook zeker niet denkbeeldig. En troost je met de gedachte dat er nog heel veel andere prachtige dieren zijn die minder hun best doen om zich te verstoppen. Tot slot: een goede en ervaren gids is belangrijk bij het spotten van zeldzame dieren. Makasa Tanzanian Safaris werkt uitsluitend met goed opgeleide gidsen met een meer dan uitstekende kennis van flora en fauna. Wij investeren daarin jaarlijks door middel van uitgebreide cursussen. De gidsen zijn tenslotte ons visitekaartje. Wil jij samen met een van onze gidsen op safari? Neem dan contact met ons op.
