Wonen in Tanzania

Een gezellige beestenboel

Leeuwen, olifanten, luipaarden, neushoorns, buffels. Fascinerende dieren waarvoor mensen duizenden kilometers reizen om ze in het wild te zien. Terecht. Wie ooit aan deze sensatie heeft geroken, wil weer. Pas op: Afrika is verslavend. Ook dichtbij huis, of liever gezegd in onze eigen tuin, zijn veel dieren. Wij wonen in Tanzania namelijk. In Afrika is dat allemaal wat makkelijker. Ruimte is niet zo’n issue als in Europa. Vierkante meters zijn niet onbetaalbaar zoals in Nederland. Dat maakt dat rijtjeshuizen eigenlijk alleen in de stad voorkomen. Buiten stad of dorp zijn vrijwel alle huizen vrijstaand. Met daarom heen genoeg ruimte voor dieren. Ze worden bijna altijd gehouden voor de productie van voedsel. Of om andere praktische redenen. De sentimentele gevoelens die Europeanen voor hun huisdier koesteren, kennen de meeste Afrikanen niet. Maar gelukkig zijn wij ook een beetje Europees.

30 liter melk per dag

Zo hebben wij bij ons huis een stal met vijf koeien en soms zijn er kalfjes. Overdag mogen ze, na het melken, vrij rondlopen in een soort kraal. Ze eten, in tegenstelling tot Hollandse koeien, geen gras maar mais. Het melken gaat ouderwets met de hand en levert dagelijks ongeveer 30 liter verse melk op, die iedere morgen in een roestvrije stalen bus naar een nabij gelegen school gebracht wordt. Daar wordt de melk eerst gekookt en daarna door de leerlingen gedronken of gebruikt in de keuken.

Daarnaast hebben we een hok met twee gezellige, dikke, roze varkens. Ondanks dat ze prettig gezelschap zijn, zal een van hun de Kerst niet halen. Zij verhuist dan in delen naar de vriezer en verschaft ons daarmee eerlijk, gezond en vers vlees van de beste kwaliteit. Verder zijn er veel kippen, kalkoenen en konijnen. De laatste worden door ons niet gegeten, maar zijn er, net als in Nederland, als knuffels voor de kinderen.

Na Rocky I, II, III, IV en V is er nu ook Rocky VI

Onbetwiste koning van het erf is onze Mechelse herder Rocky. Een lieve reus van meer dan 40 kilo. We hebben hem meegenomen uit Nederland. Lief voor de kinderen, streng voor ongenode gasten. In Tanzania is het niet de gewoonte dat honden binnen komen, laat staan dat ze bijvoorbeeld op de bank of op bed zouden liggen. Rocky heeft echter een techniek ontwikkeld om tegen de deurklink op te springen en zich zodoende zelf toegang tot het huis te verschaffen. We proberen hem dit af te leren, maar zoals de meeste pubers is hij niet makkelijk.

Wonen in Tanzania blijft fantastisch…

Tot slot zijn er de bushbabies die ’s nachts dansen op het dak. Onervaren gasten denken soms dat er een noodweer is losgebroken, maar dan zijn het meestal deze springende nachtdieren, die leven in bomen en ongeveer zo groot zijn als een kleine kat. Zien doe je ze zelden, horen des te meer. Ze klinken soms als een huilende baby, vandaar hun bijnaam. Eigenlijk heten ze galago’s.

Hoe leuk al deze dieren ook zijn, het meest bijzondere en unieke aan de plek waar wij wonen, is de directe nabijheid van de beroemdste wildparken ter wereld. Onder andere Serengeti, de Ngorongoro krater, Lake Manyara en Tarangire liggen op een paar uur rijden. En daar word je niet opgewacht door een vrolijk blaffende herdershond, maar door zebra’s, giraffen, gazelle’s en cheeta’s. Wat is wonen in Tanzania fantastisch…

Zin in een avontuur? Kom vooral eens langs, we leiden je graag rond.